دکتر رابرت جارویک (Robert Jarvik)، پزشک و مخترع آمریکایی که نقش کلیدی در طراحی و ساخت نخستین قلب مصنوعی دائمی برای انسان داشت، در سن ۷۹ سالگی درگذشت. وی با اختراع خود جان هزاران بیمار مبتلا به نارسایی شدید قلبی را نجات داد و پزشکی نوین را وارد عصر جدیدی کرد.
قلب مصنوعی Jarvik-7
در اوایل دهه ۱۹۸۰، دکتر جارویک با طراحی Jarvik-7، نخستین قلب مصنوعی قابل کاشت دائمی را معرفی کرد.
اولین بار در سال ۱۹۸۲ این قلب در بدن بارنی کلارک، بیماری در مراحل پایانی نارسایی قلبی، پیوند زده شد.
با وجود اینکه آقای کلارک تنها ۱۱۲ روز پس از جراحی زنده ماند، این اقدام نقطه عطفی در تاریخ پزشکی به شمار می‌رود.
میراث علمی دکتر جارویک
دکتر جارویک با همکاری متخصصان دیگر، فناوری قلب مصنوعی را به‌گونه‌ای توسعه داد که بعدها الهام‌بخش بسیاری از مدل‌های امروزی مانند قلب‌های پلیمری، تیتانیومی و با قابلیت تنظیم هوشمند ضربان شد.
تلاش‌های او نه‌تنها در نجات جان بیماران مؤثر بود، بلکه راه را برای ساخت سایر اندام‌های مصنوعی هموار کرد.
علت مرگ
طبق گزارش خانواده‌اش، دکتر جارویک به علت علت‌های طبیعی مربوط به سن بالا درگذشت. او تا پایان عمر به تحقیقات علمی و آموزش نسل جوان متعهد باقی ماند.
نتیجه‌گیری
دکتر رابرت جارویک نماد نوآوری، دانش و نجات انسان‌ها بود. اختراع او الهام‌بخش بسیاری از پزشکان و مهندسان پزشکی شد. نام او در تاریخ پزشکی به‌عنوان مخترع قلبی که جان انسان‌ها را دوباره تپنده کرد، ماندگار خواهد ماند.
