در یک کارآزمایی بالینی فاز ۲ که در نشست سالانه انجمن سرطان‌شناسی بالینی آمریکا (ASCO 2025) ارائه شد، درمان با سلول‌های CAR-T به نام "سَتری‌سل" (satri-cel) نشان داد که می‌تواند بقای بدون پیشرفت بیماری (PFS) را در بیماران مبتلا به سرطان معده یا محل اتصال معده به مری (GEJ) که دارای بیان مثبت پروتئین CLDN18.2 هستند، به طور معناداری افزایش دهد. این درمان در مقایسه با روش‌های درمانی متداول، خطر پیشرفت بیماری یا مرگ را تا ۶۳٪ کاهش داد.
جزئیات مطالعه:
طراحی مطالعه: کارآزمایی تصادفی فاز ۲ با مشارکت ۱۵۶ بیمار مبتلا به سرطان معده یا GEJ پیشرفته با بیان مثبت CLDN18.2 که به دو یا چند خط درمانی قبلی پاسخ نداده بودند.
گروه‌های درمانی: بیماران به نسبت ۲:۱ به دو گروه تقسیم شدند؛ گروه اول درمان با سَتری‌سل (۱۰۴ نفر) و گروه دوم درمان انتخابی پزشک (TPC) شامل داروهایی مانند نیوولوماب، پاکلیتاکسل، دوکتاکسل، ایرینوتکان یا ریوسرانیب (۵۲ نفر).
نتایج اصلی:
بقای بدون پیشرفت بیماری (PFS): در گروه سَتری‌سل، میانگین PFS برابر با ۳.۲۵ ماه بود، در حالی که در گروه TPC این مقدار ۱.۷۷ ماه بود.
بقای کلی (OS): میانگین بقای کلی در گروه سَتری‌سل ۷.۹۲ ماه و در گروه TPC برابر با ۵.۴۹ ماه بود.
نرخ پاسخ‌دهی عینی: در گروه سَتری‌سل ۲۲٪ و در گروه TPC تنها ۴٪ بود.
نرخ کنترل بیماری: در گروه سَتری‌سل ۶۳٪ و در گروه TPC برابر با ۲۵٪ بود.
عوارض جانبی:
تمام بیماران در گروه سَتری‌سل دچار عوارض جانبی مرتبط با درمان شدند. عوارض شدید (درجه ۳ یا بالاتر) در ۹۹٪ از بیماران این گروه مشاهده شد که شامل کاهش تعداد لنفوسیت‌ها (۹۹٪)، کاهش تعداد گلبول‌های سفید (۹۸٪) و سندرم آزادسازی سایتوکاین (۹۵٪) بود.
نتیجه‌گیری:
درمان با سَتری‌سل نشان‌دهنده پیشرفتی مهم در درمان بیماران مبتلا به سرطان معده یا GEJ پیشرفته با بیان مثبت CLDN18.2 است. این روش می‌تواند به عنوان گزینه‌ای نوین برای بیمارانی که به درمان‌های استاندارد پاسخ نداده‌اند، مطرح شود.
منبع:
برای اطلاعات بیشتر، به مقاله اصلی در مداسکیپ مراجعه کنید:
CAR T-Cell Therapy Boosts PFS in Advanced Gastric Cancer
