محققان مؤسسه علوم و فناوری اوکیناوا (OIST) ژاپن و مرکز پزشکی دانشگاه گوتینگن آلمان، مدل‌سازی دقیقی از چرخه وزیکول‌های سیناپسی ارائه داده‌اند که دیدگاه‌های جدیدی درباره عملکرد مغز ارائه می‌دهد. این مدل‌سازی که در مجله Science Advances منتشر شده است، تعاملات پیچیده بین وزیکول‌ها، محیط سلولی، فعالیت‌ها و تعاملات آن‌ها را در نظر می‌گیرد تا تصویری واقعی از نحوه حمایت وزیکول‌ها از انتقال سیناپسی ایجاد کند.
مدل جدید قادر است پارامترهایی از عملکرد سیناپسی را پیش‌بینی کند که پیش‌تر به‌صورت تجربی قابل آزمایش نبودند، و این امر افق‌های جدیدی را در تحقیقات علوم اعصاب می‌گشاید. به گفته پروفسور اریک دی شوتر، سرپرست واحد علوم اعصاب محاسباتی در OIST و یکی از نویسندگان این مطالعه، مدل آن‌ها جزئیات مولکولی و فضایی بهتری از چرخه وزیکول ارائه می‌دهد و بسیار سریع‌تر از سیستم‌های قبلی عمل می‌کند. این مدل همچنین قابلیت انتقال به سلول‌ها و سناریوهای مختلف را دارد، که گامی مهم به‌سوی شبیه‌سازی کامل سلول‌ها و بافت‌ها در علم است.
این پیشرفت می‌تواند درک ما از فرآیندهای مغزی مانند تفکر، احساس، حافظه و حرکت را بهبود بخشد و به توسعه درمان‌های جدید برای اختلالات عصبی کمک کند.
منبع: MedicalXpress
