بیماریهای خودایمنی مانند آرتریت روماتوئید، لوپوس و اسکلرودرمی بیشتر در زنان شایع هستند و میتوانند خطر ابتلا به بیماریهای قلبی را افزایش دهند. تحقیقات جدید نشان میدهد که زنان مبتلا به این بیماریها در معرض خطر بیشتری برای مرگ ناشی از بیماریهای قلبی و سکته قرار دارند.
یافتههای کلیدی تحقیقات اخیر
در مطالعهای که دادههای مرگومیر مرتبط با بیماریهای قلبی را بین سالهای ۱۹۹۹ تا ۲۰۲۰ بررسی کرده است، مشخص شد که نرخ مرگومیر ناشی از بیماریهای قلبی در زنان مبتلا به آرتریت روماتوئید، لوپوس یا اسکلرودرمی حدود ۵۰٪ بیشتر از مردان با همان شرایط است.
در میان این بیماریها، آرتریت روماتوئید با بالاترین نرخ مرگومیر قلبی همراه بود؛ بهطوریکه نرخ مرگومیر در زنان ۱.۸ در هر ۱۰۰,۰۰۰ نفر و در مردان ۰.۶ در هر ۱۰۰,۰۰۰ نفر گزارش شده است.
زنان مبتلا به این بیماریها بیش از دو برابر مردان در معرض خطر مرگ ناشی از آریتمی قلبی یا ایست قلبی قرار دارند.
علل اصلی مرگومیر در این بیماران شامل بیماریهای عروق کرونر و سکته مغزی بوده است.
دلایل احتمالی این تفاوتها
چندین عامل ممکن است در افزایش خطر مرگ قلبی در زنان مبتلا به بیماریهای خودایمنی نقش داشته باشند:
هورمونهای جنسی: استروژن میتواند بر ریتم قلب تأثیر بگذارد و خطر آریتمی را افزایش دهد.
التهاب مزمن: بیماریهای خودایمنی با التهاب مزمن همراه هستند که میتواند به عروق خونی آسیب رسانده و خطر بیماریهای قلبی را افزایش دهد.
تأخیر در تشخیص: علائم بیماریهای قلبی در زنان ممکن است متفاوت باشد و منجر به تأخیر در تشخیص و درمان شود.
توصیههای پزشکی
غربالگری منظم: زنان مبتلا به بیماریهای خودایمنی باید بهطور منظم برای عوامل خطر بیماریهای قلبی مانند فشار خون بالا، کلسترول بالا و دیابت غربالگری شوند.
مراقبت چندتخصصی: همکاری بین روماتولوژیستها و متخصصان قلب برای مدیریت بهتر این بیماران ضروری است.
آگاهیبخشی: افزایش آگاهی بیماران و پزشکان دربارهی ارتباط بین بیماریهای خودایمنی و بیماریهای قلبی میتواند به تشخیص و درمان زودهنگام کمک کند.
نتیجهگیری
زنان مبتلا به بیماریهای خودایمنی در معرض خطر بالاتری برای مرگ ناشی از بیماریهای قلبی قرار دارند. این یافتهها اهمیت غربالگری منظم، مراقبت چندتخصصی و آگاهیبخشی را در کاهش این خطرات برجسته میکنند.